Zamek w Rybniku.
Rybnik to miasto powiatowe położone w południowej Polsce, a dokładniej w województwie śląskim (Górny Śląsk). Miasto Rybnik zamieszkuje ponad 140 tysięcy mieszkańców i podzielone jest na 27 dzielnic. Etymologia samej nazwy miasta jest jasna. Słowo rybnik oznacza zarówno po śląsku jak i w języku czeskim „staw rybny”, podobnie jak w języku polskim mamy określenia paśnik, karmnik, gołębnik.
Początki miasta Rybnik giną w mrokach dawnych dziejów. Wiemy, że w średniowieczu na miejscu dzisiejszego Rybnika była osada rybacka leżąca na ważnym szlaku handlowym w ówczesnym księstwie raciborskim. Region ten bogaty był w stawy rybne, stąd późniejsza osada wzięła swoją nazwę. Pierwotna wioska rybacka przekształciła się w miasto w II połowie XIII wieku. Lokacja miasta na prawie niemieckim miała miejsce na przełomie XIII i XIV wieku. W tym czasie Rybnik należał do miast podporządkowanych Piastom, dzięki czemu miasto posiadało zamek piastowski. Obecnie ta średniowieczna budowla w żadnym stopniu nie przypomina zamku. Dziś jest on odrestaurowanym budynkiem w stylu barokowo-klasycystycznym, w którym mieści się sąd rejonowy.
Badania archeologiczne dowodzą, iż zamek powstał w XIII wieku, jednak już w XII wieku na tym miejscu istniał drewniany gród obronny. W latach 1223-1228 w zamku rezydował zakon sióstr Norbetanek, które prowadziły tu szkołę. W okresie rozbicia dzielnicowego Rybik znajdował się pod panowaniem księcia opolskiego, a później raciborskiego i wówczas pełnił funkcję typowo obronną. W XV wieku wydzielono osobne księstwo rybnickie ze stolicą w Rybniku i w tym okresie przebudowano zamek na reprezentacyjną siedzibę księcia Wacława III Rybnickiego. W późniejszym okresie właściciele Rybnika zmieniali się często i nie dbali o rozwój zamku. XVI wiek to popadanie rybnickiej siedziby książęcej w ruinę, natomiast w XVII wieku zamek został przebudowany na rezydencję pałacową. W XVIII wieku rozebrano zniszczony budynek i na jego miejscu postawiono nowy zamek z przeznaczeniem na Dom Inwalidów. Architektem odpowiedzialnym za przebudowę gmachu w stylu barokowo-klasycystycznym był Fryderyk Ilngner.