OBSZA
Wieś, siedziba urzędu gminy. Istnienie cerkwi prawosławnej wzmiankowane w 1531 r. W l. 1596-1875 funkcjonowała jako greckokatolicka, następnie do 1919 r. jako prawosławna, potem jako kościół paraf, rzymskokatolicki. Dawna cerkiew greckokatolicka, obecnie kościół rzymskokatolicki paraf. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, murowana, wzniesiona w l. 1858-60, wymiana kopuły na wieżę w 1952 r. Dawna strażnica graniczna, drewniana, z pocz. XX w. Dawny posterunek graniczny (dom nr 38), drewniany, z pocz. XX w. Młyn motorowy, drewniany z pocz. XX w. Na cmentarzu rzymskokatolickim pomnik z 1970 r. poświęcony parafianom – ofiarom II wojny światowej oraz mogiła zbiorowa żołnierzy polskich poległych 15-16 września 1939 r. w walce z hitlerowcami i 28 września 1939 r. (w lesie Parszywiec) w walce z żołnierzami Armii Czerwonej.
ZAMCH
W XV w. istniał tu dwór myśliwski. Według legendy przebywający tu starosta Pilecki ponoć do zaprzęgu używał niedźwiedzi. Na polowania przyjeżdżał tu król Władysław Jagiełło, który w czasie swoich pobytów w Zamchu podpisał 2 przywileje dla mieszczan lwowskich. W 1568 r. wieś stała się własnością Zamoyskich, którzy wybudowali jedną ze swoich rezydencji oraz wystawili prywatną kaplicę rzymskokatolicką.
W 1578 r. Jan Zamoyski gościł tutaj na łowach króla Stefana Batorego. Do króla przybył wówczas Jan Kochanowski, który spotkanie upamiętnił poematem polsko-łacińskim „Dryas Zamchana” (Dryas zamechska) i utworem „Pan Zamchanus”.
W pocz. XVII w. we wsi utworzono parafię greckokatolicką, zamienioną w 1875 r. na prawosławną, a w 1928 r. na rzymskokatolicką. 17 kwietnia 1863 r. pomiędzy Zamchem a Łukową doszło do potyczki powstańców z oddziału Marcina Borelowskiego-Lelewela z wojskiem carskim. W potyczce brał udział poeta Mieczysław Romanowski (1833-63). Stąd pochodził Rafał Hadziewicz (1803-86) – twórca obrazów o tematyce religijnej. W końcu XIX w. Zamoyscy osiedlili w zamku kolonistów niemieckich. W okresie II wojny światowej aktywna działalność oddziałów BCh i GL-AL.
Dawna cerkiew greckokatolicka, obecnie kościół rzymskokatolicki paraf. św. św. Jozafata Kuncewicza i Praksedy, murowana, jednonawowa, zbudowana w l. 1842-43 z fundacji Konstantego Zamoyskiego. Obok dzwonnica murowana wzniesiona w 1842 r. Na cmentarzu rzymskokatolickim (na pn.-wsch. krańcu wsi) grób plut. Antoniego Wróbla pseud. „Anton” – dowódcy oddziału partyzanckiego BCh i Andrzeja Czuryło, którzy zginęli w czasie niemieckiej akcji „Sturmwind II” 24-25 czerwca 1944 r. pod Osuchami.
STARY LUBLINIEC
1 km na pn. Nowy Lubliniec. Dawna cerkiew greckokatolicka wzniesiona w 1907 r., obecnie kościół rzymskokatolicki. W pobliżu wsi w doi. Łubówki i Różańca znajduje się ostoja rzadkich ptaków bojowników batalionów. Niedaleko Nowego Lublińca do XIX w. istniała wieś Kobylanka, w pobliżu której 3 i 6 maja 1863 r. oddział powstańczy gen. Antoniego Jeziorańskiego stoczył ciężką bitwę z Rosjanami. Na terenie d. obozu powstańczego w uroczysku Kobylanka obelisk odsłonięty w 1963 r.