Myców. Wieś wzmiankowana w 1435 r. jako własność Gotarda z Falęcic – podkomorzego bełskiego. W 1 poł. XIX w. majątek Myców należał do Wiktora Obniskiego, działacza Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarczego. Obniscy wznieśli piętrowy klasycystyczny pałac otoczony starannie utrzymanym romantycznym parkiem. Pałac i park zostały zniszczone w końcowej fazie II wojny światowej.
Cerkiew greckokatolicka św. Mikołaja, nie użytkowana, drewniana, konstrukcji zrębowej, wzniesiona w 1865 r., rozbudowana w 1885 r. Po II wojnie światowej użytkowana jako magazyn, od 1963 r. opuszczona, od 1992 r. remontowana dzięki staraniom Społecznej Komisji Opieki nad Zabytkami Sztuki Cerkiewnej. Na cmentarzu przycerkiewnym kilka nagrobków kamiennych z warsztatów bruśnieńskich z końca XIX i pocz. XX w. oraz klasycystyczny kamienny nagrobek Ignacego Głogowskiego z 1825 r. w kształcie obelisku z figurą geniusza. Na cmentarzu greckokatolickim położonym w pn.-wsch. części wsi secesyjna kaplica murowana Hulimków, wzniesiona w 1900 r. wg proj. Władysława Sadłowskiego, mająca dekorację rzeźbiarską Alojzego Bunscha. Kaplica wzniesiona jest na rzucie kwadratu, ściany zwężają się ku górze i mają boniowane naroża. Zwieńczona jest kopułą osadzoną na bębnie. Na ścianie frontowej eoidalna płycina mieszcząca drzwi, płyty z płaskorzeźbami i witraż ze sceną Chrystusa upadającego pod krzyżem. W kryptach kaplicy w rozbitych trumnach zmumifikowane szczątki zmarłych.
Skrzyżowanie dróg. 2 km na pd. od skrzyżowania dróg – Budynin. Wieś wzmiankowana w 1437 r., kiedy wszedł w jej posiadanie Piotr z Dziektarzewa z ziemi płockiej i wkrótce przybrał nazwisko Budyniński. Pierwsza wzmianka o istniejącej tu cerkwi prawosławnej pochodziła z 1531 r. W l. 1596 do końca 11 wojny światowej cerkiew zamieniona została na greckokatolicką. Dawna cerkiew greckokatolicka Opieki Matki Bożej, obecnie od 1946 r. kościół rzymskokatolicki filialny Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, drewniana, wzniesiona w 1887 r., charakterystyczna dla typowego budownictwa cerkiewnego. Trójdzielna z prezbiterium zamkniętym trójbocznie, stosunkowo szeroką nawą i wąskim babińcem. Na ścianach wewnątrz polichromia z 1892 r. o motywach figuralnych oraz architektonicznych. W bocznych ołtarzach ikony Z 2 poł. XVIII w. przedstawiające Matkę Boską z Dzieciątkiem i Chrystusa Pantokratora. Obok dzwonnica drewniana z 1887 r. i dom duchowieństwa prawosławnego (dom nr 48), drewniany, Z końca XIX w. Nieopodal świątyni polichromowana XlX-wieczna figura św. Floriana.
WASYLÓW
We wsi istnienie cerkwi prawosławnej wzmiankowane w 1531 r. Od 1596 do 1944 r. zamieniona była na greckokatolicką. Kościół paraf. św. Anny, murowany, wzniesiony w 1897 r. Na cmentarzu rzymskokatolickim, d. greckokatolickim, mogiły mieszkańców wsi zabitych przez oddziały UPA w 1943 i 1944 r. oraz mogiła 13 żołnierzy UPA poległych w 1946 r. (na niej tablica z 1993 r.).
5 km na pd. Machnówek. We wsi kościół paraf. św. Jana Chrzciciela, murowany, wzniesiony w l. 1908-12. Obok murowana plebania z l. 1908-10. Na cmentarzu przykościelnym kamienny nagrobek z 1931 r. przedstawiający naturalnej wielkości Ukrainkę opartą o głaz i trzymającą w ręku bukiet polnych kwiatów. Nagrobek został wykonany przez wybitnego lwowskiego rzeźbiarza Aleksandra Zagórskiego (1871-1944). Rzeźba pierwotnie znajdowała się na cmentarzu greckokatolickim w Oserdowie, a na obecne miejsce została przeniesiona w 1993 r. W sąsiedztwie kościoła także kilkadziesiąt kamiennych nagrobków wykonanych w Bruśnie Starym k. Horyńca Zdroju w końcu XIX i na pocz. XX w. Dzwonnica murowana z 1938 r. wzniesiona przy nie istniejącej cerkwi greckokatolickiej, która spłonęła w 1962 r. Obok okazałe drzewa.