DOBRA
We wsi murowana d. cerkiew greckokatolicka Chrystusa Zmartwychwstałego, z 1881 r„ obecnie kościół rzymskokatolicki Najświętszego Serca Pana Jezusa. Obok murowana dzwonnica z przeł. XIX i XX w. Zbiorowa mogiła 33 Ukraińców zamordowanych w 1945 r. przez oddział NOW.
W pobliżu rez. przyrody „Lupa” (k. przysiółka Lechmany). Został utworzony w 1953 r. na pow. 4,23 ha dla ochrony lasu mieszanego z jodłą, dębem, grabem i sosną.
ZASTAWNE
W sąsiedztwie gajówki Zastawne na stokach Bubnowej Góry (221 m n.p.m.), w odl. 1 km na pd. od drogi 867 (z Dobrej do Oleszyc), w l. 1943-47 żołnierze UPA wykorzystywali zespół 15 potężnych podziemnych schronów. Tutaj miała swoje obozowisko sotnia UPA „Kałynowicza”. W jednym z podziemnych bunkrów odnalezionych w 1947 r. natrafiono na archiwum działającego na terenia Nadsania i Południowego Roztocza kurenia „Zalizniaka”.
MOŁODYCZ
Wieś nad potokiem Pechy. Dawna wieś ukraińska założona w 1584 r.
STARE OLESZYCE
We wsi częściowo zrujnowana cerkiew greckokatolicka Opieki Najświętszej Marii Panny, murowana, wzniesiona w 1913 r. Obok brania dzwonnica z tego samego okresu. W pobliskim przysiółku Wola d. cerkiew greckokatolicka Opieki Najświętszej Marii Panny, drewniana, wzniesiona w 1787 r., obecnie kościół rzymskokatolicki, oraz d. klasztor greckokatolicki z 1855 r. adaptowany na szkołę. W uroczysku Horaj pomnik ku czci żołnierzy 21 Dywizji Piechoty Górskiej pod dow. gen. Józefa Kustronia (1892-1939) poległych w bitwie pod Oleszycami 15-16 września 1939 r., wystawiony w 1983 r. wg proj. Jana Orlińskiego.
OLESZYCE
Miasto (ok. 3600 mieszk.) na Płaskowyżu Tamogrodzkim, nad rz. Przerwą – dopływem Lubaczówki, siedziba urzędu gminy. Lokalny ośrodek usługowy.
Jako osada założone zapewne na przeł. XIV i XV w. Od ok. 1570 r. w posiadaniu Sieniawskich. Prawa miejskie Oleszyce otrzymały w 1576 r. staraniem Hieronima Sieniawskiego. Zostały obwarowane umocnieniami i stanowiły ośrodek klucza rozległych dóbr Sieniawskich. W 1915 r. utrata praw miejskich, ponowne ich odzyskanie w 1989 r. W okresie II wojny światowej Oleszyce zostały poważnie zniszczone. Zniszczenia dopełnił atak oddziału UPA w nocy z 14 na 15 września 1945 r. Z Oleszyc pochodził Olgierd Terlecki (1922-86) – pisarz i publicysta, autor trylogii „Polskie drogi” oraz esejów historycznych „Generał Sikorski” i „Pułkownik Beck”.
Zachował się układ urbanistyczny z obszernym czworobocznym rynkiem z usytuowanym pośrodku ratuszem z 1727 r., przebudowanym w XIX w. Kościół paraf. Narodzenia Najświętszej Marii Panny i Wszystkich Świętych, murowany, wzniesiony w 1517 r., wielokrotnie przebudowywany i rozbudowany, ostatnio w stylu neoromańskim w 1903 r. Wewnątrz m.in. renesansowe nagrobki Ramszów. Przed kościołem pomnik papieża Jana Pawła II wystawiony w 1994 r. Dawna cerkiew greckokatolicka św. Onufrego, murowana, z w 1809 r., przebudowana na pocz. XX w., obecnie opuszczona. We wsch. części miasta pozostałości zespołu pałacowego Sieniawskich. Fragmenty dworu obronnego wzniesionego dla Ramszów w XVI w., rozbudowanego dla Sieniawskich w XVII w., przebudowanego dla Czartoryskich w l. 1741-43. Zachowały się ślady ziemnych fortyfikacji bastionowych z XVII w., otaczają one częściowo zachowany rozległy park krajobrazowy z XVIII w. Na cmentarzu paraf, pomnik Ukraińców poległych w czasie II wojny światowej oraz pomnik mieszkańców Oleszyc i okolic – ofiar II wojny światowej. Cmentarz żydowski, na którym zachowanych ok. 100 nagrobków (w tym część polichromowanych) oraz pomnik upamiętniający 115 Żydów, uciekinierów z getta w Lubaczowie rozstrzelanych tu przez hitlerowców.
8 km na pn. zach. Stary Dzików. Wieś, siedziba urzędu gminy. Jako osada założony w średniowieczu. W sąsiedztwie osady znajdował się zameczek myśliwski Tarnowskich. Od XVIII w. do końca II wojny światowej Stary Dzików posiadał prawa miejskie. Zachował się d. układ urbanistyczny z rynkiem pośrodku. W jego sąsiedztwie późnobarokowy kościół paraf. Świętej Trójcy, wzniesiony w 1781 r., kosztem Adama Czartoryskiego. W kościele tablica z 1993 r. upamiętniająca mieszkańców Starego Dzikowa – ofiary II wojny światowej i walk z oddziałami UPA. We wsi także opuszczona i zrujnowana neobizantyjska cerkiew greckokatolicka św. Dymitra z 1904 r. Dawny zespół pałacowo–parkowy, w nim ruina browaru powstałego z przebudowy pałacu z XVIII w. oraz pozostałości parku. Na cmentarzu paraf, mogiła żołnierzy polskich poległych we wrześniu 1939 r. oraz pomnik z tryzubem wystawiony w 1995 r. ku czci poległych żołnierzy UPA.
Przy drodze pomiędzy Moszczanicą a Wolą Obszańską w 1985 r. wkopane zostały dwa słupy graniczne upamiętniające przebieg w tym miejscu granicy pomiędzy zaborem austriackim a Królestwem Polskim.