STARE STULNO
We wsi zachowało się grodzisko wczesnośredniowieczne w miejscu późniejszego folwarku (mało czytelne), datowane na X-XIII w. W XVII w. była tu siedziba starostwa niegrodowego stulneńskiego, należącego do województwa ruskiego. W końcu XVIII w. i na pocz. XIX w. wieś była w posiadaniu Rzewuskich, a następnie Kunickich. Tu ostatnie lata swojego życia spędził Leon Kunicki (1829-73), powieściopisarz i rysownik. Pozostałością starostwa są piwnice zrujnowanego dworu i okazała lipa drobnolistna.
7 km na zach. (dojazd drogami gruntowymi) – Kosyń. Wieś na terenie Sobiborskiego Parku Krajobrazowego. We wsi d. cerkiew prawosławna, murowana, bizantyjsko-klasycystyczna, zbudowana w l. 1889-90 w miejscu cerkwi greckokatolickiej, od 1946 r. zamieniona na kościół rzymskokatolicki paraf. św. Stanisława Kostki.
Po zach. stronie szosy rez. przyrody „Trzy Jeziora”, utworzony w 1996 r. na pow. 749,24 ha, aby chronić naturalne środowisko wielu rzadkich roślin oraz zwierząt, charakterystycznych dla Polesia.
Rezerwat przyrody „Małoziemce”, w odl. 500 m na zach. od szosy. Utworzony w 1988 r. na pow. 38,07 ha. Znajduje się tutaj kolonia lęgowa czapli siwej (Ardea cinerea).
WOLA UHRUSKA
Wieś letniskowa położona nad Bugiem na terenie tzw. Łuku Uhruskiego, będącego najdalej na pn. wysuniętą częścią Pagórów Chełmskich. Siedziba urzędu gminy. We wsi nieczynna huta szkła „Nadbużanka” – jedna z najstarszych na Lubelszczyźnie. Drewniany wiatrak koźlak z XIX w.